Ziekenzalving

(H.Oliesel, sacrament der stervenden of sacrament der zieken)

Voorbereiding

Ofschoon men nog wel eens wil spreken over het ‘sacrament der stervenden’ of ‘het laatste sacrament’, is het beter te spreken over het sacrament der zieken.

Toch staat de toediening van dit sacrament doorgaans in het teken van een naderend levenseinde. Het ontvangen van dit sacrament is dan ook een emotionele gebeurtenis, zowel voor degene die het sacrament ontvangt als voor diegenen die hem/haar het meest nabij zijn.

Indien er direct stervensgevaar aanwezig is, en de wens de ziekenzalving te ontvangen is duidelijk, aarzelt u dan niet direct contact op te nemen met het telefonische noodnummer 06-574 290 99.

Indien er sprake is van een ziekbed of van een zodanige afname van iemands lichamelijke dan wel geestelijke krachten, dat men weet dat het levenseinde niet lang op zich zal laten wachten, maar er nog geen direct stervensgevaar is, dan adviseren wij u ook zo spoedig mogelijk contact op te nemen met uw lokale secretariaat Dan kan in overleg met de directe betrokkenen een passend moment bepaald worden om het sacrament  der zieken toe te dienen.

Wij achten het van belang, dat ook degene die het sacrament ontvangt, zo mogelijk bij volle bewustzijn is op het moment van toediening.

Het is verstandig in veel gevallen om een pastorale wilsverklaring in te vullen. (voor verdere info zie hieronder)

In de ziekenzalving raakt Christus in kracht van de heilige Geest de zieke aan en schenkt de nodige bijstand. De Heer neemt de zieke als het ware bij de hand en geeft de genade van troost, van vrede en bemoediging. In de voorbede wordt aan de Heer gevraagd: ‘Kom, Heer Jezus, bezoek deze zieke en ontferm U over haar: sterk haar door deze heilige zalving.’

Verbonden met Christus In de ziekenzalving ontvangt de zieke de kracht en de moed om zijn ziekte en pijn te verbinden met het lijden van Christus, in het geloof dat hij eens mag delen in het nieuwe leven van Christus. Zo houdt de ziekenzalving een zending in: de opdracht om in verbondenheid met Christus het vaste vertrouwen te bewaren dat het ziek zijn en het sterven niet het laatste woord hebben. Met Christus loop je als zieke nooit verloren en is je leven geen doodlopende weg.

De ziekenzalving

De priester opent de viering vaak met een besprenkeling van de zieke en de kamer met wijwater: ‘Moge dit water u herinneren aan uw doopsel en uw geest richten op Christus, die geleden heeft, gestorven en verrezen is om ons te verlossen.’ Daarna volgt een schuldbelijdenis. Ook kan een zieke naderen tot het sacrament van boete en verzoening (de biecht) en zo voorafgaande aan de ziekenzalving vergeving van zonden ontvangen. Woord en sacrament vormen een ondeelbaar geheel. Daarom wordt er voorafgaande aan de toediening van het sacrament van de ziekenzalving gelezen uit de H. Schrift, het woord van God. Na eventuele voorbeden legt de priester in stilte de handen op het hoofd van de zieke zoals Jezus deed (Marcus 6, 5) en spreekt hij een gebed over de zieke uit: ‘Gezegend zijt Gij, God’. Vervolgens zalft de priester de zieke op het voorhoofd en de handen (buitenkant) met ziekenolie. Indien de zieke in staat is de heilige communie te ontvangen, dan wordt na het bidden van het Onze Vader de communie – door de priester uit kerk meegebracht – uitgereikt.

Wanneer iemand stervende is, wordt de eucharistie als het sacrament van het Pasen van de Heer gegeven als reisvoedsel voor de overgang naar het eeuwig leven.

De viering van de ziekenzalving wordt besloten met de zegen voor de zieke en voor de andere aanwezigen.