Huwelijk

Het huwelijk wordt een ‘verbond’ genoemd. Verbond heeft in de Bijbel te maken met de band van liefde en trouw die God met zijn volk aangaat, voor altijd. Op grond van hun jawoord zijn man en vrouw geroepen om als gehuwden een levenslange wederzijdse band aan te gaan. In de trouwbelofte wordt gezegd: ‘al de dagen van ons leven’.

In het huwelijk zijn man en vrouw geroepen om samen door het leven te gaan, en samen – over en weer – de rechten en plichten van het huwelijk in trouw te bewaren en te volbrengen.

Dit betekent dat man en vrouw werkelijk deelhebben aan elkaars leven: dat zij elkaars welzijn en geluk voor ogen hebben, en dat zij als gehuwden bereid zijn ouders van kinderen te worden. Een gelovig gezin wordt ook wel ‘huiskerk’ genoemd, omdat daar het geloof samen beleefd en verdiept kan worden in gebed en wederzijds hulpbetoon, tot opbouw van de Kerk en de samenleving.

Het sacrament van het huwelijk wordt niet toegediend door een priester of diaken. De sluiting van het huwelijk tussen man en vrouw gebeurt door hun wederzijdse jawoord. Man en vrouw geven elkaar in de Kerk het sacrament van het huwelijk.

De priester of diaken is bij een huwelijkssluiting aanwezig als officieel getuige van de Kerk. Dat man en vrouw voor de Kerk trouwen houdt in dat zij ten overstaan van een priester of diaken aan elkaar hun trouwbelofte uitspreken, in aanwezigheid ook van twee andere getuigen. Dit gebeurt wanneer man en vrouw de vragen beantwoorden die de priester of diaken aan bruidegom en bruid stelt tijdens de huwelijksviering. Ook bestaat de mogelijkheid dat bruid en bruidegom zelf ten overstaan van elkaar de trouwbelofte uitspreken.

De aanwezige priester of diaken zegt daarna: ‘Voortaan zal de kerkgemeenschap u beschouwen als gehuwden.’ Na de trouwbelofte (consensus) vinden de zegening en de overreiking van de huwelijksringen plaats. In veel parochies bestaat bovendien de gewoonte om een huwelijkskaars te ontsteken. Soms wordt deze kaars geflankeerd door de doopkaars(en).

De huwelijkssluiting in de Kerk kan plaatsvinden zowel in een eucharistieviering als in een viering van woord en gebed. De huwelijkszegen over bruid en bruidegom wordt in de eucharistieviering  uitgesproken na het bidden van het Onze Vader, voorafgaande aan de vredewens.

Stellen die willen trouwen wordt aangeraden om uw huwelijkswens ruim van tevoren te melden bij het parochiesecretariaat of contact op te nemen met de pastoor.

Voorbereiding

Van het aanstaande bruidsparen wordt verwacht, dat ze zullen deelnemen aan voorbereidingsavonden. Hierbij ontvangen de stellen ook informatie over, en materiaal voor, de huwelijksviering. Ook moeten de doopbewijzen worden overlegd. Vooral wanneer de doop buiten West-Europa heeft plaatsgevonden kan het verkrijgen van dit bewijs enige tijd kosten.

Het is raadzaam met de parochie  afspraken te maken nog voor dat er vaste afspraken zijn gemaakt met gemeente, feestzalen, enzovoort.

Het is mogelijk om met een priester of diaken vanuit de familie of uw eigen parochie in een van onze kerken te trouwen. Voorwaarde is wel dat dit uitsluitend kan na goedkeuring van de pastoor van de St. Marcellinusparochie.

Procedure tot ongeldigverklaring van een huwelijk

Hoewel niemands intentie het zal zijn bij het aangaan van een huwelijk dit weer te willen ontbinden. http://aartsbisdom.nl/organisatie/Pages/Officialaat.aspx