Bezinning en bemoediging

23-05-2022

Tel je zegeningen …
Vanmorgen sprak ik een wat oudere vrouw en zij vertelde
hoe dankbaar ze was voor alles wat zij allemaal nog kon doen.
Ze voelde zich bevoorrecht omdat dit voor heel veel mensen
van haar leeftijd niet meer was weggelegd.
Natuurlijk had zij ook haar zorgen en pijntjes maar,
zo zei ze: tel uw zegeningen en dan blijkt dat het leven meer
dan de moeite waard is.
Wanneer ik, vanuit mijn kamer in Enter, naar buiten kijk
dan zie ik dat de zon schijnt, de mensen boodschappen halen
en sommigen op een terrasje zitten.
Natuurlijk kun je zeggen: dat klinkt mooi maar de boodschappen
worden alsmaar duurder en op een terrasje zitten is er voor mij
niet bij.
Positiever kinkt het wanneer we zeggen:
‘Ik kan nog boodschappen halen.’
Mijn moeder zei altijd: Die arme kindjes in ….
En ergens op een bankje met een appel dat is toch ook genieten?
Misschien nog wel meer dan op een terras.
En dan die vrijheid die wij hebben.
We mogen zelf ons leven vorm geven.
In Afghanistan is dat wel anders, met name voor vrouwen.
Geen school, buiten lopen in een boerka en wat al niet meer.
We leven in vrede.
We zien dagelijks op t.v. hoe oorlog landen en mensen totaal verwoest.
Tel je zegeningen.
Laten we onze goede God op onze knieën bedanken voor al
het goede dat ons ten deel valt.
En laten we anderen, die het nu zo moeilijk hebben, helpen waar we kunnen.
Dankbaar zijn dat we dat kunnen doen.
Maar vooral: laten we over onze zegeningen vertellen.
De wereld wordt dat heel wat positiever.
 

Tel je zegeningen
tel ze één voor één.

Ook al ben je in nood
God laat je nooit alleen.

Juist dan laat Hij je zien
dat ondanks moeite en pijn.

Er zegeningen komen ja
zeker er zelfs al zijn.

Want iedere dag hoor je
de lach van een kind.

Een gedeelte in de Bijbel
waar je troost in vindt.

Tel je zegeningen
tel ze één voor één.

Nog nooit heeft God jou
verlaten je bent niet alleen.

Dus dank Hem met alles
wat in je is Dank Hem.

Ook als alles goed is
Laat horen jouw stem.
      (Geschreven door: Ans Bieleveld )


Wilhelmien Wichers Schreur, p.w.