Bezinning en bemoediging IN GEBED

24-05-2020

Bidden is geloven. Geen activiteit is zo onmiddellijk een uiting van geloof dan gebed. Als we bidden richten we ons vol overtuiging, aarzelend, hopend tot God. We leggen onze zorgen, onze dankbaarheid, onze klacht, onze vreugde of verdriet bij Iemand buiten ons. Als we bidden praten we niet over God maar spreken tot Hem. De zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren is een zondag van gebed. Jezus is door God de Vader naar zich toegehaald. De leerlingen blijven als het ware verweesd achter. Jezus heeft hen wel een Helper, de heilige Geest, beloofd, maar die hebben ze nog niet ontvangen. Het boek Handelingen (1,13-14) beschrijft het aldus: Toen ze de stad binnenkwamen, gingen ze naar de bovenzaal waar ze gewoonlijk verbleven: Petrus, Johannes, Jakobus en Andreas, Filippus en Tomas, Bartolomeüs en Matteüs, Jakobus van Alfeüs, Simon de Zeloot en Judas van Jakobus. Zij bleven allen trouw en eensgezind in gebed, samen met de vrouwen, met Maria, de moeder van Jezus, en zijn broers. In gebed vertrouwen ze hun onzekerheid aan God toe en blijven bidden om zijn hulp, om de heilige Geest. Ook het evangelie van deze zondag is een en al gebed. Johannes beschrijft hoe Jezus tijdens het Laatste avondmaal een lang gesprek voert met zijn leerlingen. Het gesprek eindigt ermee dat Jezus zich tot God richt. Alles is gezegd en nu brengt Hij het bij de Vader. Jezus weet dat Hij binnenkort gearresteerd, veroordeeld en gedood zal worden. Hij bidt dat God nu zijn werk in Hem zal voltooien: Vader, het uur is gekomen! Verheerlijk uw Zoon, opdat uw Zoon U verheerlijkt. (..) Ik heb U op aarde verheerlijkt door het werk te volbrengen dat U Mij te doen hebt gegeven. Verheerlijk Mij nu, Vader, aan uw zijde, en bekleed Mij met de heerlijkheid die Ik bij U bezat voordat de wereld bestond. (Johannes 17,1.4-5). Jezus heeft zijn opdracht voltooid, met zijn lijden voor ogen kan en wil Hij niets anders dan zijn leven in Gods hand leggen.

Je leven in Gods hand leggen, misschien is dat wel een mooie definitie van bidden. Alles wat in je is telkens even bij God brengen. Soms is dat uit dankbaarheid, een andere keer omdat je niet weet hoe het verder moet. Ons leven aan God toevertrouwen. Hij gaat met ons mee, Hij kent onze vreugde en verdriet. Hij draagt onze lasten mee. Laat ons bidden…

 

Diaken Marc Brinkhuis